Kayışkıran (eşekotu) :
Baklagiller familyasından; boş arazilerde ve kurak yerlerde yetişen 30-60 cm yüksekliğinde çok yıllık ,dikenli , Yaprakları kısa saplı ,Çiçekleri pembe renkte küçük meyveli bir bitkidir. Köklerinde tanen, sakkaroz, zamk, uçucu ve sabit yağ, spinosin ve ononin vardır. kayışkıran otunun kullanılan kısmı kökleridir.
Mart-Nisan veya Ağustos-Eylül aylarında kökleri sökülür, yıkanır, kurutulur ve ince kıyılarak güneş ışınlarından ve nemden uzakta muhafaza edilir. Şayet tentürü yapılacak ise taze olarak kullanılır.
Kayışkıran Bitkisinin Faydaları
Terletir ve idrar söktürür.
Vücuda rahatlık verir.
Böbrek taşlarının düşürülmesine yardım eder.
Böbrek ve mesane iltihaplarını giderir.
Boğaz ağrılarını geçirir.Egzamaya iyi gelir.
Kayışkıran Nasıl Kullanılır?
Kayışkıranın sadece kökü çay, tentür ve natürel ilaç yapımında kullanılır. Nadiren çiçeklerinden de faydalanılır. Kökleri dilimlenerek ya da bütün olarak kurutulduktan sonra kaynar suda demlenerek çay gibi içilir. Bu su ılındıktan sonra haricen egzama ve yara olan bölgelere pamuk yardımıyla sürülebilir.
Çay: İki kahve kaşığı Kayışkıran kökü demliğe konur ve üzerine 300-400 ml kaynar su ilave edilir ve 30dk demlenmesi beklenir. Demlendikten sonra süzülür. Günde 3 defa yemek aralarında birer bardak içilir.
Kayışkıran kökünden çay hazırlanılırken asla kaynatılmaması gerekir. Eğer kaynatılırsa birleşimindeki eter yağını kaybeder. Kayışkıran kökü çayı 1-2 hafta süre içildikten sonra 3-4 gün ara verilmelidir. Çünkü uzun süre çayının içilmesi etkisinin azalmasına neden olur.