Yeniden dirilme olayı, birçok bitki türünde görülmektedir. Kurumaya tahammül; algler, likenler, yosunlar gibi dam arsız bitkiler- de sık rastlanmakla birlikte eğreltiotu familyasından çiçekli bitkilere kadar birçok damarlı türde de görülmektedir.
Dirilen bitkiler küçük olup yaprakları kuraklık zamanı içe doğru kapanmaktadır. Dirilen bitkilerin en meşhurlarından birisi, eğreltiotu familyasından Selaginella lepidophylla’dır. Bu tür, Kuzeydoğu Meksika’nın Chihuahvan çölünde çoklukla bulunmakta ve Batı Teksas’a kadar yayılmaktadır. Genellikle çölün en sıcak ve en kuru kısımlarında bulunur.
Saklananların ve su depo edenlerin aksine bu bitkiler, hemen hemen tamamen susuzlukta yaşayabilirler. Bitkideki su potansiyeli, kuraklıkta normal haldekinin %3’üne kadar düşebilir ve bu anda bitkide hiçbir metabolik aktivite ölçülemez. Dıştan bakan birine göre ölü görünen bu bitkiler, çöl yağmurlarının gelmesi ile birlikte yeniden dirilişi hatırlatırcasına, programlandıkları gibi aniden canlanır ve normal metabolik faaliyetlerine başlarlar.
Selaginella lepidophylla, ABD’nin Teksas eyaletinde bulunan Chihuahuan Çölü’ne özgü bir bitkidir. Selaginella lepidophylla,suya ihtiyaç duymadan en uzun süre yaşayabilen çöl bitkisidir. Erika’nın gülü olarak da bilinen bu çiçek neredeyse hiç suya ihtiyaç duymaz.Kuraklık zamanlarında tamamen kuruyan bu çiçek yapraklarını ve dallarını içine çekerek adeta bir top şeklini alır.Yağışlar başladığında eski halini alır ve yaşamsal fonksiyonları geri döner.
